Abese suresini bilir misiniz? Hani şu an Peygamber’in (SAV) özel ikaz aldığı sure…
Bu Karantina günlerinde ne okusak diye soran olsaydı derdim ki Abese suresini okuyun /okuyalım- anlayalım… Bazen bir konuda iyi ve hayır olduğuna inandığımız bir şeyi görürüz ve buna niyet ederiz. Oysaki Allah'ın bizim için murat ettiği hayır, bundan daha farklıdır. Veya beğenmediğimiz şeylerin içinde de bambaşka hayırları gizlemiştir.
Hz Muhammed (SAV) bu surede böyle bir konuda özel ikaz alır. Bize direk bir ayeti kerime gelmeyeceğine göre biz de Abese suresinden nasibimizi alacağız. Şimdi bizim ölçülerimiz açısından beğenmediğimiz, bugün çok güzel ve yerinde olmayacağını düşündüğümüz durumlar vardır. İçimizi sıkan ve toplumda nefesleri kesen gelişmeler vardır. Ama bilmeliyiz ki değerlendirebilen ve fırsata çevirenler için nimetler vardır. Bazı olaylara, şahıslara, kazançlara ve gelişmelere burun kıvırırız.
Allah, sadece kendisine kulluğu ve kendisinden korkmayı istemektedir. Bizi “beyne’l havfi ve’rreca” kıvamına çekmiştir. Onun azabından ve gazabından korkarken gene onun mağfiret ve azametine sığınacağız. Tüm dünyayı biranda sarabilecek bir gücün sahibidir O… Tüm evrene kanunları koyan odur. Onun izni olmadan bir yaprak bile kıpırdamaz. Hastalığın ve sağlığın rabbidir. Bize gelenin hayrına razı olmak ve onun verdiğine yüz çevirmemek gerekir. Bugünlerde yaşadığımız bu acı tecrübelerden kendimize yeni dersler çıkarmalıyız. Bu imtihanları kazanmak ve yarınlarda daha güzel güzel bir kulluk kıvamını inşa etmek için hazırlanmalıyız.
Bu dönemde bir bedel ödeyeceğimiz kesin. Herkes benzeri dönemlerde bedel öder. Aslında hayatta her dönemeçte bedel ödenir. Biz de ödeyeceğiz. Önemli olan neyi ve ne kadar ödediğimizdir. Şayet bizim bedel sadece evde kalmak olacaksa çok ucuza kapatacağız… Allah daha büyük bedelleri ödemekten korusun…
Ama asıl söylemek istediğim, Abese suresinin son yarım sayfasında bize verilen mesajlardır. Onu okuyunca bugünü görememek çok ayıp olur. Bu ayeti kerimede şöyle buyurulur: “Kulakları sağır edercesine şiddetli ses geldiği vakit… Kişi kardeşinden, annesinden, babasından, eşinden ve çocuklarından kaçacağı gündür. İşte o gün onlardan herkesin kendini meşgul edecek bir işi /derdi vardır.” (Abese suresi 33-37)
Bu kısımda Allah, büyük bir günün yani kıyametin geldiğinde insanların nasıl birbirinden kaçacağını anlatır. Biz görür müyüz o kaçış anını, o zamana dek yaşar mıyız bunu bilemiyorum. Ama bildiğim bir şey var; o kaçışın bir benzerini yaşıyoruz bugünlerde. Kişi annesinden kaçıyor, babasını görmek istemiyor, onun evine giremiyor… İnsan kardeşiyle yolda karşılaşınca kucaklaşamıyor, komşular komşuları ziyaret edemiyor. Müslümanlar, camide saf tutup rabbin huzurunda kıyama duramıyor…
Aman yarabbi nasıl bir imtihandır bu? Hayal bile etmediğimiz bir şeydi bu… Biz bu ayeti kerimelerdeki ikazların sadece kıyamet günü için olduğunu sanırdık. Meğerki bu ikazlar aynı zamanda dünyada zevk-ü sefa içinde yaşadığımız bir dönemde görmek de varmış. Bugün kendimizi veya onu korumak için kaçtıklarımızdan yarın başka hakların ödenmesi için kaçmak da var. Burada insanın kaçmayı asla düşünemeyeceği en çok sevdikleri zikredilmektedir. Ama Allah öylesine bir bela verdi ki bunu bize şimdi yaşattı. Bir kıyamet provası olarak… Özellikle farklı evlerde yaşayan anne babaların ziyareti ciddi riskler taşıyor. Onlardan bile kaçıyor olmak gerçekten çok calibi dikkattir.
Nasrettin hocalardan birisine sormuşlar; kıyamet ne zaman kopacak? “Kıyamet üçtür. Küçük, orta ve büyük… corona virüsü sebebiyle kaçmaya başlayınca küçüğü, kişinin eş ölünce ortancası ve kendisi ölünce de büyüyü kopmuş olur…” diye cevap vermiş. Küçük kıyamet bu kadar bizi birbirimizden uzaklaştırıyorsa, acaba tüm evrenin yok olduğu kişinin sadece kendi derdine düştüğü o büyük kıyamet ne olur?
