​Gözünüzü Kapatmayın Yeter

Bu yıl birçok yerde iklimler ciddi olarak değişti. Konya’da hala yakıcı sıcakların devam ettiğini biliyorum. Burkina Faso’da yağmurlar devam ediyor. Normalde bu mevsimde çok az ve aralıklı yağarmış. Hemen yanımızda bulunan ve okyanusa yakın olduğu için daha çok yağmurun yağdığı Fildişi Sahili’nde üç aydır damla düşmüyormuş. Bizde de başladı mı bardaktan değil, sürahiden boşalır gibi fırtınayla beraber yağıyor mübarek... 

Alt yapısı olmayan bir ülkede ve şehirde yağmur tüm hayatı kilitliyor. Toprak yollar, tamamen geçilmez durumda. En önemlisi de yıkılan evler…Dün Pazar günüydü. Mesai yok. Ya evde kalıp akşama kadar pineklemek var. Ya da bir iş bulmalı. Bizim İbrahim, “Kenar mahallede yaşlı bir teyzenin evi yıkılmış. öğle sonu ona bakmaya ve bir miktar da yardımcı olmaya gideceğiz.” Dedi. Bu benim için iyi bir fikir. Biz, bir eve bakacak olsak da buna “yıkılan evler” demek lazım. Bu bölgede insanların işi gerçekten zordur.

“Yağmur evleri nasıl yıkar?” diye merak edenizin olabilir. Burada evlerin büyük çoğunluğu kerpiçten yapılmadır. Ama kerpiçte bizim gibi saman bulunmaz. Saman gibi bir kavram zaten yok. Tabi saman var da onlar mı katmadı? Benim küçüklüğümde köyde kerpiç kesmiştik. (Buna kerpiç kesmek denirdi) Onun çamuru 3-4 günde ancak hazırlanırdı. Am burada yağmurlar bitse kerpiç sezonu başlayacak. Bir günde hem çamur hazırlanır hem de kerpiç kalıba dökülür ve kurumaya bırakılır. 
  
İnsan her yerde insandır. Uzağa bakarken burnunun önünü göremez. Veya başka oyunlara dalar da yakındaki tehlikeyi sona saklar. Bazen de sizin tüm tedbirleriniz alt üst olur ve kaderin cilvesi sizi yakalar. Hâsılı burada da insanlar yaşıyor. Onların zaaf noktaları var.  Bölgede yağmurun yağacağı ve zayıf olan evleri yıkacağı malum…Hepsi de bunu biliyor. Zira bu ilk değil. Her yıl aynısı oluyor. Ama tüm toplumlarda “ele güne karşı” yapılması gereken daha önemli(!) işler vardır. Ne olur bunları ayıplamayınız. Sanki bizde yok mu? Bizde de başka dertler var.   

Çocuğu doğan bir adam, mutlaka ona akika töreni yapar. Hem de şöyle dört başı mamur bir tören olmalı…Kurban kesilir, geniş bir katılımla yemekler ikram edilir. Bunu mutlaka yapmak zorunda hissederler. Gerekirse borç bulur gene yaparlar…Ama yağmur mevsiminde yıkılacak evleri için bir onarım yapamazlar. Gideceğimiz mahallede zaten yol yok. O bölgeye normal bir araba ile gitmek de mümkün değildi. Ancak altı yüksek arazi aracı olmalı. Biz de öyle gittik. Önce Yunus isimli beraber çalıştığımız bir arkadaşın evini ziyaret ettik.  Bu mahallede ev nasıl mı olur? Minik bir bahçe içinde küçük iki kulübe…Tekrar gitsek bulmam mümkün değil… 

Sonra da bu ziyarette bize kılavuzluk yapan Yakup isimli arkadaşımızın evine uğradık. Her ikisinde de çocuklara şeker ve kendilerine de biraz hediye var elbette…Sonra da evi yıkılan ve bizden yardım talep eden yaşlı bir teyzenin evini bulacağız. Asıl hedefte o var zaten... Eliyle çevirdiği pedalla yürütebildiği engelli üç tekerli bir araç üzerinde yaşlı bir teyze ile buluştuk. Biraz zor da olsa…Ana cadde kenarında iki kişinin yan yana yürümekte zorlanacağı küçük bir aradan girdik. Yan yana iki oda var. Birisi yıkılmış. Kerpiçler eriyip dökülüvermiş. Diğer oda şimdilik sağlam görülüyor. Kapısından çekinerek içeri baktık. Odaya duvardan duvara gerilmiş bir ipe asılmış kıyafetler…Bizim girdiğimiz o arada birkaç kap kacak vardı… Yani mutfak da var...Tuvalet vb. ihtiyaçlar için arkada başka ortak alanlar olmalı. Zira bu tip yerlerde genelde o alanlar ortak oluyor. Şartlar böyle…

Elimizde var olan hediyelerden bir miktar vererek ayrıldık. Ama sadece bedenen ayrıldık. İnşallah en kısa zamanda briketten teyzenin evi yapılacak. Burada ziyaret ettiğinizde sadece size vermek, onlara da dua etmek düşer…Daha el atılmayı bekleyen o kadar çok ev var ki… Bu sabah SUDAN ile ilgili bir haber okudum. Bu yıl yağmur ve taşan Nil nehrinden dolayı ölenlerin sayısı 100 kişiyi geçmiş…Yani gözünüzü kapatmayın yeter. Nereye çevirseniz el atacak bir nokta bulursunuz…Corona ve hastalık tan mı koruyorsunuz? Sadakayı çoğaltmak lazım...