“Öyle bir ölüm düşünün ki tüm Türkiye arkasından ağladı.” Konyaspor’un başarılı orta saha oyuncusu Soner Dikmen, Adana Demirspor maçından sonra yayıncı kuruluşa verdiği röportajda çocukluk arkadaşı Ahmet Çalık için bu cümleleri kullandı. Kelimeler boğazına düğümlendi, gözleri doldu. İçten, samimi ifadeleri izleyen herkesi duygulandırdı.Takım arkadaşları sahada varını yoğunu ortaya koydu. Ahmet’imiz için oynadı. Yeşil Beyazlı renklere gönül veren taraftarlar  karlı soğuk bir kış gününde stadyumda yerini alarak dua ve rahmetle Ahmet’i andı. Büyük bir vefa örneği gösterdi. “Ömür için hayaller kurarken, ölüm için ne yapmaktayız? sorusunu zihinlere kazıyıp rahmet-i Rahman'a kavuşan Ahmet Çalık, arkasında derin izler ve güzel anılar bıraktı. Kayseri - Başakşehir maçında ise Serdar Güler’in timsah gözyaşlarını izledik. Para için takımını yarı yolda bırakan Serdar, daha cenaze ortadayken yeni kulübüne imzayı attı. Kayseri’deki ilk maçında önce sahada sonra maç sonunda ağlamaya çalıştı. Hareketleri öyle samimiyetsizdi ki kimseye inandırıcı gelmedi. Sosyal medyada paylaşılan görüntülere yüzlerce tepki geldi. Vicdanını rahatlatmak için “O günden beri baktığım her yerde Ahmet'imi görüyorum" diyen Serdar Hollywood artistlerine benzetildi. Tiyatro ve şov yaptığı yorumları öne çıktı. Kimi futbol profesyonel bir oyundur dedi. Kimi de kariyerden bahsetti... Acaba Serdar’a haksızlık mı yapıyoruz diye empati de yaptım. Fakat  mesele Serdar'ın Konyaspor'da oynayıp oynamamasında değil. Tabi ki istediği takıma gidebilir. Ama ayrılış biçimi ve zamanlamasında yanlış var. Birincisi Serdar sakatlığı sürerken transfer edildi. Daha yakın bir zamanda ‘mutlu olduğum yerden kolay kolay ayrılmam’ demiş, Hatay deplasmanı dönüşü şampiyonluk şarkıları söylemişti. Hele ki Ahmet ve Abdülkerim’in yeni mukavele şartlarından yüksek bir hak edişle yönetimin kapısını çaldığı yönündeki iddialar hiç kabul edilebilir değil. Kazanın şoku ve acısı henüz çok tazeyken sözleşme imzalanması ise insanı açıdan ayrı bir ayıp. Serdar ayrılış sebebini açıklamadan yakasına yapışan bu ithamlardan kurtulamaz. Kimse de yapmacık gözyaşlarına inanmaz.