Cumhuriyetin 102. yıldönümü. Zorluklarla, mücadeleyle geçen 102 yıl. Her ne kadar adı Cumhuriyet olsa da 22 yıl tek parti yönetimi ardından darbeler ve vesayetlerle heba olan yıllar. Sadece adını duyduğumuz ama tüm ülke insanının bağrına basıp yaşayamadığı Cumhuriyet. Kendi seçtiğini asan, kendi iradesini yok sayıp partilerin kapattığı Cumhuriyet. Kendi tüfeğini bile yapamayan, bayrak direğinin ipiyle övünen Cumhuriyet. Evet kolay gelinmedi bu günlere. Gençlerini hapislerde çürüten, sen sucusun bucusun diye ayıran, sen başını örtme, sen dilini konuşma, sen türkü söyleme, sen şiir okuma diyen Cumhuriyet. “Biz istemezsek bu ülkede yaprak kımıldamaz” diyen zihniyetin işgalinde olan Cumhuriyet. Evet kolay gelinmedi bugünlere. Çok canlar yakıldı, çok hayaller yıkıldı. Bu Cumhuriyetin suçu değildi elbet. Cumhuriyeti kavrayamayanların, içselleştiremeyenlerin, varlığından rant sağlayanların, kaymağını yiyenlerin ve onu koruma adına bu millete reva gördüğü zulmü normalleştirenlerin  ülkeye yarattığı travmalar elbette kolay unutulmayacak. Bu Cumhuriyet hepimizin. Görüşü, inancı, mezhebi, ırkı ne olursa olsun binlerce yıldır birlikte yaşadığımız ve mücadelelerle kazandığımız, her karış toprağında şehitlerin kanlarıyla sulanmış vatan topraklarında özgürce yaşayabildiğimiz Cumhuriyet hepimizin. Cumhuriyeti korumak hepimizin görevi ve bu görevi sistemi koruma adına değil insanımızı, vatanı koruma adına yaparsak daha kıymetli. Cumhuriyetin değerleri demek düşünceleri, fikirleri, demokrasiyi, insan haklarını, millet iradesini, inanç hürriyetini ve değerleri yaşatıp kollamaktır. Nice yüzyıllara diyelim ve Cumhuriyetin değerlerine birlikte sahip çıkalım. Eyvallah…