İstanbul Fatih Belediyesince hazırlanan ''Bir Çingene Yolculuğu'' adlı kitaba göre, Türkiye'de ''çingene'', batıda ''Roma'', kendi aralarında da ''Roman'' olarak adlandırılan topluluk, Türkiye'nin değişik bölgelerinde müzisyenlik, çiçekçilik, demircilik ve falcılıkla hayatlarını sürdürüyor.
Reklam alanı
Fatih Belediyesince yayımlanan kitaptan derlemelerine göre, Türkiye'de ''çingene'' olarak ifade edilen topluluk, batıda ''Rom'', çoğulu ''Roma'', kendi aralarında da ''Roman'' olarak adlandırıldı.
Dünyanın birçok yerinde dağınık yaşayan, geleneklerine çok bağlı çingeneler, gittikleri her yerde kültürlerini muhafaza etti. Dışa kapalı bir yaşayış tarzına sahip çingenelerin pek çoğu yerleşik hayata geçmiş olmalarına rağmen eski hayat tarzlarını tamamen değiştirmemeleri nedeniyle yerli halk tarafından dışlandı.
Grup içi evlilik sayesinde geleneklerini muhafaza eden, yaşamlarında hiyeraşik bir düzene sahip çingeneler, son 200 yıldır bilim dünyasının da ilgi odağı oldu. Özellikle kökenleri büyük merak konusu olan çingenelerin 19. yüzyılın sonlarına kadar Mısırlı olduklarına inanıldı.
Çeşitli batı dillerinde ''Kıpti'' anlamına gelen ''Gypsie'', ''Egyptian'' ve ''Gitano'' gibi isimlerle anılan çingenelerin kökenlerinin Hindistan olduğu, 200 yıldır yürütülen dil karşılaştırmaları sayesinde ortaya kondu. Günümüzde ise antropolojik, etnolojik ve filolojik araştırmaların ışığında Hindistan kökenli oldukları düşüncesi kesinlik kazandı.
KONYA'DAKİ ÇİNGENELER
Konya'da 6 bin civarında çingenenin yaşadığı belirtiliyor.
-TÜRKİYE'DEKİ ÇİNGENELER-
Türkiye'nin hemen her yerinde dağınık yaşayan çingenelerin çoğunlukla barındıkları yerlerin başında Marmara, Ege ve Akdeniz geliyor. Bunu Karadeniz, İç Anadolu, Doğu Anadolu ve Güneydoğu Anadolu bölgeleri izliyor.
İstanbul'da da yaklaşık 122 bin çingene yaşıyor. Bunlar genelde, Hacıhüsrev, Yenişehir, Dolapdere, Çünüklü, Mecidiyeköy, Bayrampaşa, Edirnekapı, Sulukule, Sarıyer, Fatih, Küçükbakkalköy, Üsküdar, Kasımpaşa gibi semt ve mahallelerde hayatlarını sürdürüyor.
İstanbul'da yaşayan çingeneler, geçimlerini genellikle müzisyenlik, çiçekçilik, hurdacılık, çöp ve kağıt toplayıcılığı, demircilik ve demir işçiliği, hamallık, falcılık, temizlikçilik, at arabacılığı, bakırcılık, sümüklü böcek toplayıcılığı, bohçacılık, tombalacılık, ayakkabı boyacılığı, cami avlularında kuş yemi satıcılığı, işportacılık gibi farklı meslek ve sahalardan sağlıyor.
Tekirdağ'da 28 bin, Kırklareli'nde 6 bin, Edirne'de 50 bin, Çanakkale'de 6 bin, Balıkesir'de 15 bin, Bursa'da 30 bin, Adapazarı'nda 6 bin, İzmit'te 3 bin, İzmir'de 45 bin, Manisa'da 5 bin, Denizli'de 2 bin, Konya'da 6 bin, Çankırı'da 2 bin, Eskişehir'de 20 bin, Kayseri'de 3 bin, Kırşehir'de bin, Erzurum'da 8 bin, Antalya'da 9 bin, Gaziantep'te 3 bin civarında çingenenin yaşadığı biliniyor.
-MÜZİK HAYATIN ANLAMI-
Çingeneler üzerine araştırma yapan bilim adamları, dünyadaki hiçbir grubun çingeneler kadar müzik zevki ve kabiliyetinin olmadığı görüşünde birleşiyor.
Bütün dünyada eğlendiricilik rolünü üstlenen çingeneler, müziği sanat için değil, geçimlerini sağlamak için yapıyor.
Zor hayat şartları içinde çingenelerin ruhunda, yaşadıkları sefalete karşı gelebilecek bir güç yaratan müzik, çingene için hayatın anlamı haline geliyor.
Yorumlama ve uyarlama kabiliyetleri gelişen çingeneler, yaşadıkları ülkenin müziklerini kendilerince yorumlayarak, yeni tarz çingene müziği oluşturulmasına katkıda bulunuyor.
Türkiye'de ise yeni tarz müzik geliştirmeyen çingeneler, serbest, kuralsız, kendine özgü çalış tarzı elde etti. Türkiye'de dans ve dansözlükte kendilerini kabul ettiren çingeneler, özellikle geliştirdikleri Roman oyun tarzıyla toplumun beğenisini kazandı.
-ANNEYE ''MIDAY'', ÇOCUĞA ''ŞOPAR''-
''Romani'' ya da ''Romanes'' adı verilen çingene dili, bilim adamlarına göre Hint-Avrupa dil grubuna ait. Türkiye'ye Bulgaristan, Yunanistan ve Romanya'dan göç eden çingenelerin, geldikleri ülkelerin dillerinden çok sayıda kelime aldıkları görülüyor.
Türkiye'de çingenelerin büyük çoğunluğu Türkçe konuşuyor ancak, ülkenin orta, güney ve batı bölgelerinde yaşayan çingenelerin şivelerinde farklılıklar gözleniyor. Güneydoğu Anadolu çingeneleri babaya ''peder'', anneye ''mader'', çocuğa ''biçe'' derken, diğer yörelerin çingeneleri babaya ''dad'', anneye ''mıday'', çocuğa ''şopar'', erkek çocuğa ''çav'', kız çocuğuna da ''çay'' diye isimlendiriyor.
Kaynak:
Reklam alanı
Son dakika gelişmelerden anında haberdar olmak için WhatsApp haber kanalımıza katılın.
Gelişmelerden zamanında haberdar olmak istiyor musunuz? Google News’te KONHABER'e abone olun.
Yasal Uyarı: Yayınlanan haberler, köşe yazıları, fotoğraflar, yazı dizileri ve her türlü eserin tüm hakları
Mirajans Medya İletişim Reklam Haber ve Prodüksiyon A.Ş.'ye aittir. Kaynak gösterilerek bile olsa eserin bütünü veya
bir kısmı özel izin alınmadan kullanılamaz.
⚡ BU HABERE EMOJİYLE TEPKİ VER!
👏
0
❤️
0
😊
0
😡
1
👎
0
😂
1
😢
0
😲
1
Toplam 3 tepki
