Henüz 11 yaşındaydı Nuriye. Konya’da, Mevlânâ Türbesi’nin hemen yakınındaki Şems isimli okulun ikinci sınıf öğrencisiydi. 23 Nisan 1922'de aslında tarihi bir günün tanığı olacaktı. Çünkü o gün, Mustafa Kemal Atatürk okullarını ziyaret etmek üzere Konya’daydı.
Üstelik, ziyarete gelen Başkomutan’ın önünde kazanması gereken koca bir savaş, kurtarılması gereken bir ülke vardı.
Nuriye, ailesinin kendisi için özel olarak diktirdiği bir şapkayla o gün okulda yerini aldı.
Öğretmenlerinin verdiği çiçekle Atatürk’ün karşısındaydı.
Korkarak, ama heyecanla çiçekleri uzattı.
Mustafa Kemal, Nuriye’ye kimin kızı olduğunu sordu. Sonra, yüzünde bir tebessümle onu kucağına aldı.
"Aferin" dedi. "İlk şapka giyen sen oldun. Arkadaşlarını, çocukları, okulunu seviyor musun?"
"Çok seviyorum, Paşam," diye cevap verdi Nuriye.
Ve o anda, belki de çocukların dünyasını değiştirecek o fikir dillendi: "O halde her sene dünyanın her yerinden çocukları davet edelim, birlikte oynayın, kaynaşın."
O masum diyalog, 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nın tohumlarından biri olarak tarihe kazındı.
Mustafa Kemal’in kucağına oturtup yan gözle “Acaba ne yapıyor?” dercesine baktığı öğrenci, o günü yıllar sonra böyle anlatıyordu.
İzmir’in Urla ilçesinde kaldığı yaşlı bakım merkezinde 102 yaşında hayatını kaybeden Nuriye İdil, dönemin Malatya Milletvekili Hüseyin Sıtkı Gür’ün kızıydı.
Kaynak: Haber Merkezi
